ഇന്ത്യ – ഹോങ്കോങ് ഏഷ്യ കപ്പ് ഗ്രൂപ്പ് മത്സരം നടക്കുന്ന ദുബായ് ഇന്റർനാഷണൽ സ്റ്റേഡിയത്തിലെ ഗാലറികൾ കാലിയാണ്! ഹോങ്കോങ് ആരാധകരെ മറന്നേക്കൂ, ആ ദ്വീപ് രാജ്യത്ത് നിന്ന് എത്ര പേർ വരാനാണ്? അവരുടെ ജനസംഖ്യ 8 മില്യൺ ആണെങ്കിൽ, യുഎഇയിൽ 4 മില്യൺ ഇന്ത്യക്കാർ വസിക്കുന്നുണ്ട്.
ദേശസ്നേഹത്തിന്റെ അളവ്കോൽ സ്റ്റേഡിയത്തിൽ വന്നിരുന്നുള്ള കീ ജയ് വിളികളാണ് എന്നു കരുതുന്നവർക്ക് ഇന്ന് ദേശസ്നേഹമില്ലേ? ഇന്ത്യൻ ടീമിനെ ഗാലറികളിൽ ഇരുന്നു പിന്തുണക്കേണ്ട ചുമതല ഇന്നില്ലേ? അതോ ഇന്ന് കാണികൾ ഇല്ലെങ്കിലും നമ്മുടെ ടീം ജയിക്കും എന്നാണോ?
ഇന്ന് ഹോട്സ്റ്റാറിൽ കളി കാണുന്നത് വെറും 59 ലക്ഷം ആളുകളാണ് ഉള്ളത്. നമ്മുടെ ആദ്യ ഗ്രൂപ്പ് മത്സരം കാണാൻ ഒന്നരക്കോടി കാഴ്ചക്കാർ ഉണ്ടായിരുന്നു എന്നോർക്കണം!
ഇതിൽ നിന്ന് എന്ത് മനസ്സിലാക്കാം, നാട്ടുകാർ അവിടെ ചെന്നിരുന്നു എതിർ ടീമിനെ തെറി പറയുന്നത് കൊണ്ടൊന്നുമല്ല നമ്മുടെ ടീം ജയിക്കുന്നത്. കളിക്കാർ രാജ്യത്തിന് വേണ്ടി ആവേശത്തോടെ കളിക്കുന്നത് കൊണ്ടാണ്. പക്ഷേ നമ്മൾ കാണികളുടെ സ്വാർത്ഥയാണ് ഗാലറികളെ നിറയ്ക്കുന്നത്. ഒപ്പത്തിനൊപ്പമുള്ള കളി മാത്രം കാണാൻ ആളുകൾ വരുന്നത് അതു കൊണ്ടാണ്. ദേശസ്നേഹമായിരുന്നു കാര്യമെങ്കിൽ നമ്മൾ ഇങ്ങനെ സെലേക്റ്റീവ് ആകുമായിരുന്നില്ലല്ലോ! അതു കൊണ്ടു ഇത്തരം കളികളിലേക്ക് സ്യൂഡോ നാഷണലിസവും, ഉപരിപ്ലവമായ ദേശസ്നേഹവും ചുമന്ന് വരാതിരിക്കുക. കളിയെ സ്നേഹിക്കുക, കളിക്കാരെ എന്നും പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുക, ജയപരാജയങ്ങളെ പോസിറ്റീവ് ആയിട്ടെടുക്കുക.
